باید گذر کنم زتو

از خاطرات از عشق تو

باید که خط خطیت کنم

باید فراموشت کنم

اون روز اول یادته

نوشته تو آتیش زدم

تو گفتی که دوسم داری

بر سرت فریادی زدم

یادم نمیره اون روزو

 اشک تو چشات جمع شده بود

اشکایی که هر دونشو

 دلم با عشقش می ربود

یاد می یاد اون روزی رو

نوشتم توی دفترت

یه شاخه گل گذاشتمو

عطر زدم به دفترت

یادت می یاد پرکشیدی

از شادی اشکم ندیدی

یادت مییاد تنهایات

بودم کنار لحظه هات

واست شدم مثل عصا

تکیه بدی بری بالا

یادت مییاد غریبه ها

 از کنارم رد میشدند

جاتو می خواستن بگیرن

با اشک میگفتم که برم

یادت میاد گفتی برو

گفتی نمیخوامت تورو

اون روز دلم خیلی شکست

اشک رو گونم نشونه بست

من که نمی خواستم برم

دستم مال خودم نبود

داده بودم به سرنوشت

اونم به فکر دل نبود

پا کوبیدم روی زمین

محکم زدش تو صورتم

فریاد کشید

عاقل بشو

نذار بگن دیونتم

یادت می یاد رفتنمو

تو حتی اون روز نبودی

اشک های روز اولو

 باید توچشمام میدیدی

یادت مییاد شاکی شدی

واسه خودت قاضی شدی

حکم گناهکار وزدی

رو پیشونیم راضی شدی

یادت می یاد نامه هاتو

حرفای پرکنایت و

تو اون روزا نمی دیدی

اشکهای بی گناهمو

تو اون روزا کجا بودی

تو فکر تنها بودنت

من  دنبال راه گریز

از لحظه های سرنوشت

یادت میاد اومدی پیشم

 گفتی هنوز دوستت دارم

از خاطرم نمیری بیرون

بی تو همه چی کم دارم

یادته اون نگاهمو

نگاه پر امیدمو

گفتم تو آسمون بشو

منم میشم فدای تو

یادته اون آخریا

غربیه ای نگاهم میکرد

آتیش طعنه  ها ی تو

 دوباره آزارم میکرد 

روزآخر رو یادته

گفتی دوستت دارم برو

بخشیدمت به غربیه 

دلبراون غریبه شو

گفتی میرم یه جای دور

یه جای خالی  از عبور

برو به سمت سرنوشت

به دل بگو کی تورو نوشت

تو رفتی بغضم ندیدی

دستای سردم ندیدی

تو آسمونم نشدی

حرف دلم رو نشنیدی

با این که دل نمیذاره

 باید فراموشت کنم

دفتر خاطراتمو

 دیگه باید پاره کنم

نیکادل 

نوشته های دیگران ()